[ Fic Nezha ] รู้ตัวอีกทีก็มีน้องชายเป็นปีศาจไปแล้วครับ!

แนะนำตัวละคร(ภาค 1)

นาจา (ตอนเด็ก)

นาจาในร่างเด็กน้อยอายุ 3 ขวบ บุตรคนที่ 3 ของแม่ทัพหลี่จิ้ง และฮูหยินยิน เทพที่ควรต้องถือกำเนิดจากไข่มุกสวรรค์ แต่ถูกชะตากรรมกลั่นแกล้งให้เกิดจากโอสถปีศาจจึงเป็นที่รังเกียจของชาวบ้าน ในวัยเด็กอ้างว้างและโดดเดี่ยว แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่เคยยอมแพ้ต่อชะตาชีวิต และพยายามพิสูจน์ตัวเองอยู่เสมอ

นาจา (ตอนโต)(ร่างโต15)

ร่างสมบูรณ์ของเทพนาจา มีพลังแห่งไฟและอิทธิ์ฤทธิ์ที่ร้ายกาจจึงจำเป็นต้องโดนไท่อี่เจินเหรินสะกดพลังเอาไว้ด้วยอำนาจของของวิเศษ “ห่วงเฉียนคุน” แม้จะอยู่ในร่างโตเต็มวัย แต่นาจาก็ยังมีจิตสำนึกของเทพใฝ่ดีที่ไม่ยอมจำนนต่อชะตาชีวิตตนเอง แม้จะถือกำเนิดมาจากโอสถปีศาจก็ตาม

หลี่ ไป๋เหลียง(ร่างอายุ15)

บุตรชายบุญธรรมของท่านแม่ทัพหลี่และฮูหยินยินพี่ชายบุตรธรรมของนาจา ผู้เป็นที่ชื่อนชอบของธรรมชาติมีผมสีดำตาสีม่วงตั้งแต่เกิดแต่พอเริ่มโตมาก็รู้จักซ่อนผมและตาของตนเอง เวลาใช้พลังเทพผมจะกลายเป็นสีขาวตาสีม่วงเวลาปกติ(4ขวบ)ผมยังดำอยู่มักจะขาวเป็นบางครั้งหากพลังยังไม่สมดุล มีผ้าแพร่สวรรค์ที่ถักจากผมของบิดาเป็นอาวุช และดอกบัวสวรรค์ที่มักจะอยู่ที่ข้อเท้าเป็นพาหนะโดยของวิเศษชิ้นนี้ทำมาจากกระดูกของบิดา

หลี่จิ้ง

แม่ทัพผู้เกรียงไกร ใฝ่ยุติธรรม ผู้ปกปักรักษาผู้คนในด่านเฉินถังกวานจนได้รับความเคารพนับถือ พ่อของนาจา แม้จะเข้มงวดกับลูก แต่ก็รักและห่วงใยนาจาไม่แพ้ฮูหยินยินผู้เป็นภรรยา หลี่จิ้งคอยเฝ้ามองนาจาอยู่เสมอแม้จะไม่แสดงออกว่ารักลูกมากเพียงใด

ฮูหยินยิน

ภรรยาของแม่ทัพหลี่แห่งด่านเฉินถังกวาน ผู้ร่วมต่อสู้เคียงบ่าเคียงไหล่กับสามีในการปกป้องรักษาเมือง ตั้งครรภ์มานานกว่า 3 ปีจนในที่สุดสวรรค์ก็เมตตา ส่งนาจามาเป็นโซ่ทองคล้องใจ แต่ในขณะเดียวกันก็ต้องทุกข์ตรมกับชะตากรรมที่ว่าลูกชายตนถือกำเนิดมาจากโอสถปีศาจ รักลูกมากจนยอมปกปิดความจริงหลาย ๆ อย่าง เพื่อให้นาจาสบายใจ

ไท่อี่เจินเหริน

เทพอารมณ์ดีเจ้าคารม ลูกศิษย์ของเหยียนสือเทียนจุน เทพเจ้าสูงสุดบนสวรรค์ เป็นศิษย์พี่ของเซินกงเป้า และเป็น 1 ในเทพที่จะได้รับตำแหน่งเซียนคุนหลุน ไท่อี่เจินเหรินมีของวิเศษอยู่ในมือหลายอย่าง รวมถึง ห่วงวิเศษเฉียนคุน ที่ใช้สะกดพลังของนาจาผู้เป็นศิษย์อีกด้วย

เซินกงเป้า

ศิษย์พี่ศิษย์น้องของไท่อี่เจินเหริน เฝ้าบำเพ็ญเพียรมาหลายร้อยปีเพื่อหวังจะให้ตนเองได้เป็น 1 ในเซียนคุนหลุน

และได้รับการยอมรับจากเหยียนสือเทียนจุน เทพเจ้าสูงสุดผู้เป็นอาจารย์ แต่ถึงอย่างนั้น ความพยายามของเซินกงเป้าก็ไม่เคยสำเร็จ…

(น่าสงสารเขานะครับ:ไป๋เหลียง)

เอ๋าปิ่ง

บุตรชายของราชามังกร ถือกำเนิดจากไข่มุกสวรรค์มาในเวลาเดียวกับนาจา เป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของนาจา

แม้จะมีจิตใจที่ใฝ่ดีโดยเนื้อแท้ แต่ต้องแบกรับความคาดหวังของบิดาและความหวังของเผ่าพันธุ์มังกรเอาไว้

หากนาจาเป็นเทพแห่งไฟ เอ๋าปิ่งคือเทพแห่งน้ำแข็งผู้ฝึกปรือวิชาจากเซินกงเป้าผู้เป็นอาจารย์

ราชามังกร

ผู้ปกครองวังมังกร ในอดีตเคยเป็นตัวแทนเผ่าพันธุ์มังกรที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ทว่าเมื่อเต็มใจมารับใช้ทวยเทพบนสวรรค์

กลับได้รับคำสั่งให้คุมขังเหล่าปีศาจร้ายที่มาก่อความวุ่นวายบนโลกมนุษย์ เผ่าพันธุ์มังกรจึงเหมือนกับถูกจองจำไว้ในนรกใต้ทะเลเสียเอง

ด้วยเหตุนี้ ราชามังกรที่เต็มไปด้วยความแค้นจึงเฝ้ารอวันที่พี่น้องของตนจะได้เป็นอิสระ แต่เหตุผลจริงๆนั้นใครจะไปรู้นอกจากใครบางคนผู้ถือตำแหน่งอดีตประมุขแห่งสวรรค์ ภายนอกดูเข้มงวดกับลูกชายมากแค่ไหนแต่ทว่าใครจะรู้ว่าจริงๆลึกๆข้างในราชามังกรตนนี้หวงห่วงลูกแค่ไหน แต่ทว่าเพื่อเผ่าพันธุ์และบัชชาลับจากเง๊กเซียนองค์แรกจึงจำใจรับหน้าที่นี้(อุ๊ป! สปอยไปแล้วสิ!)

หยวนสือเทียนจุน (เทพเจ้าสูงสุด)

เทพผู้เป็นใหญ่สูงสุดบนสวรรค์ อาจารย์ของไท่อี่เจินเหรินและเซินกงเป้า ว่ากันว่าหยวนสือเทียนจุนคือเง็กเซียนองค์แรกสุด

เป็นอมตะนิรันดร์กาล มีจิตใจยุติธรรมและสายตาที่เฉียบคม เพราะเห็นอนาคตวางรากฐานให้กับXXเพื่อการนั้นจึงจำเป็นต้องสั่งราชามังกรเฝ้าวังมังกรไว้เพื่อการนั้น(เรื่องนี้มีเงื่อนงำนะจ้ะ)

เมฆอายุยืน

เทพผู้เฝ้าประตูแห่งความว่างเปล่า หากใครต้องการที่จะพบกับเทพเจ้าสูงสุด เมฆอายุยืนคือผู้ที่จะเปิดประตูให้เข้าไปหา

ศิษย์พี่ของไท่อี่เจินเหริน เป็นเมฆที่แม้จะพูดมาก แต่ก็เป็นผู้ที่รู้มากแห่งจักรวาลเช่นกัน

(ชื่นชอบชาและขนมของไป๋เหลียงมาก วันใดวางๆก็จะเชิญไป๋เหลียงมาจิบชาบ่อยๆ แม้จะวางตลอดก็เถอะ)

แนะนำตัวละคร ภาค 2

โดยเรื่องราวจะกล่าวถึง “ซุน หงอคง” พญาวานรที่หมายจะครองแดนสวรรค์ แต่กลับถูกพระยูไลกำราบและผนึกหงอคงเอาไว้ใต้ภูเขาเบญจคีรี จนเวลาล่วงเลยมา 500 กว่าปี เณรน้อย “เจียงหลิว” ที่กำลังออกธุดงค์ในป่าก็ถูกปีศาจตามล่า บังเอิญไปปลดผนึกยันต์ของซุน หงอคงในหุบเขา เณรน้อยจึงรอดจากการตามล่าของปีศาจมาได้ จากนั้นได้ขอร้องหงอคงให้ช่วยกำราบจ้าวปีศาจที่หมายยึดครองดินแดนแห่งนี้ ทว่าหงอคงในเวลานี้ไม่ได้มีพลังอิทธิฤทธิ์เหมือนในอดีต จึงออกเดินทางค้นหาวิธีนำพลังกลับคืนมาพร้อมกับเรียนรู้เรื่องการอยู่ร่วมกับคนอื่นไปในตัวด้วย หลังจากนั้นไม่นานหงอคงได้แยกตัวกับเจียงหลิวเพื่อไปตามหาพลังคืนมาจนได้ครบและกลับมาปกครองเหล่าลิงที่ถ้ำม่านน้ำตก ณ ยอดเขากวางฟู่ ตัดภาพมาที่เจียงหลิวเด็กน้อยในวันวานผ่านไปหลายปีก็ฝากตัวเป็นสาวกพระพุทธศาสนาและเติบใหญ่เป็นพระผู้มีบุญในขนาดที่นั่งสมาธิในวัย 18 องค์ยูไลได้มาเข้าฝันบอกถึงเหตุว่าแท้จริงแล้ว " เจียงหลิวหรือถังซัมจั๋งนั้นเป็นผู้มีบุญมาเกิด โดยลอยมาตามน้ำ พระ(ตาบอด)ภิกษุรูปหนึ่งเก็บได้ และเลี้ยงให้เติบใหญ่ โดยเป็นหากยังคงเป็นสามัญชนก็จักเป็นมหาราชันผู้ยิ่งใหญ่ผู้รวบรวมแผ่นดินเป็นหนึ่งแต่ทว่า เจียงหลิวเจ้านั้นเป็นผู้ที่ใฝ่ในพระธรรมมาตั้งแต่ยังเล็ก เมื่อเติบใหญ่จึงได้บวชเรียน มีชื่อเสียงทางด้านศีล สมาธิ ปัญญา จนกระทั่งได้รับการอุปถัมภ์จากฮ่องเต้ " หลังจากตื่นจากสมาธิเจียงหลิวก็จัดเตรียมของและเดินทางเข้าวังขอหนังสืออนุญาติขอเดินทางจากกษัตริย์แห่งราชวงศ์ถัง ไท่จงฮ่องเต้ผู้ที่เลื่อมใสในพุทธศาสนา และเอ็นดูเจียงหลิวตั้งแต่ครั้งยังเป็นเด็กจึงได้แต่งตั้งให้เป็นน้องชายบุญธรรม ให้ใช้ชื่อว่า "ถังซัมจั๋ง" และได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ไปอัญเชิญพระไตรปิฏก ณ ชมพูทวีป อันห่างไกล

ตลอดระยะเวลาการเดินทาง พระถังซัมจั๋ง ต้องเผชิญกับอุปสรรคนานัปการจากเหล่าเทพเซียนและเหล่าปีศาจ(ที่หลุดออกมาจากวังมังกร ซึ่งในตอนXXX(ติดตามเอาเองในเรื่อง) )เชื่อว่าเนื้อของพระถังซัมจั๋งกินแล้วอายุยืนหมื่นปี พระถังซัมจั๋งจึงมักถูกพวกปิศาจจับตัวบ่อยครั้ง จึงต้องเป็นภาระของหงอคงที่ต้องมารารักษขาเด็กน้อยในวันวานอีกครั้ง! การเดินทางครั้งใหม่จึงเริ่มขึ้น!!

ตือปั้วก่าย

"แม่นางฟ้าาาา ไป๋เหลียง ม๊วฟ!!!"

"กระบองเพลิง!/พรองเหมัญ!"

"จ๊ากกกกกกกกก นางฟ้าไป๋เหลียงช่วยด้วยยยย!"

เทพสวรรค์ผู้ทำผิดจึงต้องลงมาชดใช้กรรมจำใจต้องติดตามเจียงหลิวมาไม่งั้นอาจะโดนลิงแถวนี้ฆ่าได้ หลังจากเป็นอิสระได้หลายปีจู่ๆก็ถูกลากกลับมาทำงานชดใช้ความผิดส่งถังน้อยไปหาพระไตรปิกฏด้วยความจำใจและจำเจ มักชื่นชอบเป็นหมูย่างและหมูแช่แข็งเป็ประจำ(?)

เจียงหลิว 15 ปี (ถังซัมจั๋ง) 

"ไป๋เหลี่ยงเจียเจี่ย ท่านว่าช่วงนี้ถึงฤดูติดสัดหรือไม? ทำไมช่วงนี้หงอคงชอบทำตัวรุมร่ามกับข้าบ่อยนัก...ตอนแรกข้าไม่รู้หรอกคืออะไรแต่พี่อ๋าวปิงทนไม่ไหวจึงมาบอกข้า"

"....ถังน้อยเจ้าเลิกออกตามหาพระไตรปิกฏและไปอยู่กับพี่เถอะ"

" ?? "

บทสวดพิฆาตรที่ทำให้รัดเกล้าหงอคงรัดเมื่อไม่ฟังคำสั่งกับโปรดสัตว์และปีศาจได้24ชั่วโมงได้ไม่มีเบื่อ ชื่นชอบคุยกันแบบคนซื่อตามนิสัยกับไป๋เหลียงเป็นอย่างมาก

ซุน หงอคง

"เข้ามาเล๊ยยยย ไอ้เจ้าเด็กตัวกะเปี๊ยก!"

"ไป๋เหลียงคนงาม สนใจร่ำสุรากับพี่ลิงสุดหล่อคนนี้หรือไม่?"

"เจี๊ยกกกกกก!! เจ้าม้าบ้าใยจึงมาลอบกัดข้าเล่า!!"

เจ้าของถ้ำแสนงดงามหลังน้ำตกหลังจากพักมาหลายปีก็มีงานเข้าไม่ทำก็ไม่ได้จึงลากสังขานมารักษาเจ้าหัวมันน้อย(เจียงหลิว) แต่ใครจะไปรู้เล่า! จากหัวมันกลมๆดันกลายร่างเป็นหนุ่มน้อยแสนงดงามไปเสียนี้มักชื่นชอบฉวยโอกาสกับถังน้อยเสมอๆเมื่ออ๋าวปิงเผลอและหยอดไป๋เหลียงประจำเมื่อนางมาเยี่ยมถังน้อยจนทะเลาะตบตีกับนาจาบ่อยๆ

การแปลงกายที่แปลงได้ 72 ร่าง, ตีลังกาได้ไกลกว่า 100,000 ลี้, ยืด-หดตัวได้, ถอนขนเสกเป็นของต่าง ๆ, ขี่เมฆวิเศษ เป็นต้น

อ๋าวปิง

"ถังน้อยฟังข้า เจอคนแปลกหน้าจงเตะผ่าหมากมันเมื่อพ่อไม่อยู่"

"ถังน้อยฟังข้า เห็นเซียนชุดขาวนั้นหรือไม่? จงขานนางว่าไป๋เหนียง(เหนียงคำเรียกขานแม่)"

"ถังน้อยเจ้าเห็นเด็กไฟ(นาจา) ผู้นั้นหรือไม่? คนผู้นั้นคือ... "

มังกรผู้ถูกลงโทษจำต้องมารับใช้ถังน้อยตอนแรกๆก็ดื้อพอควรเอาไปเอามาดันเอ็นดูถังน้อยเหมือนลูกในไส้เสียนี้บอกเลย ใครจะผ่านด้านพ่อมังคนนี้เอาใจย๊าก

ซัวเจ๋ง(น้องกบผู้เป็นหน่วยอารักพิทักถังน้อย)

"ข ข้า ข้าอัปลักษค...คงใ..มิกล้าส่องกระจกและเดินคู่ท่านในร่างคนหรอกขอรับ"

"ท่านพี่ไป๋.....ข้า--"

ปีศาจตนแรกที่ถังน้อยเคยช่วยเอาไว้ เกิดความเลื่อมใสและศรัทธาจึงขอออกเดินทางไปด้วยผู้เป็นเบ๊ประจำกลุ่มแต่ถึงอย่างนั้นก็พึ่งพาและน่าไว้ใจเป็นอันดัยต้นๆในการนอนคู่กับน้องถัง เพราะอะไรสักอย่างจึงมักอยู่ในร่างมุ้งมิ้งเสมอๆ (ปล.มีปมเรื่องหน้าตาสมัยอยู่สวรรค์มักจะโดนกล่าวหาจากบุรษว่าหน้าตาไม่ดีส่วนสตรีก็เอาแต่เป็นลมเมื่อเจอเขา ตั้งแต่นั้นมาเขามักจะอยู่ในร่างกบเสมอ)